Instrument: Tar
Tar (pers. تار, tār oznacza „struna”) to tradycyjny perski instrument strunowy, szarpany, wyposażony w pudło rezonansowe, gryf i 25 progów na podstrunnicy. Uważa się, że tar pochodzi z antycznego rababu, a jego rozwój miał miejsce w XIX wieku w Szirazie.
Rodzaje Taru
Tar występuje w dwóch głównych formach:
- Tar perski (tar-e Shiraz) – wykonany z drewna morwowego, ma pudło rezonansowe o kształcie dwóch połączonych mis, obciągniętych skórą jagnięcą. Posiada sześć strun w trzech wiązkach, a długi gryf z 22-28 progami umożliwia grę ćwierćtonów.
- Tar kaukaski (tar-e Ghafghaz) – różni się od perskiego większą liczbą strun, posiadając jedenaście strun zamiast sześciu.
Technika gry
Muzycy grają na tarze, używając mosiężnego plektronu, znanego jako mizrab, który jest pokryty woskiem dla lepszego chwytu.
Dziedzictwo kulturowe
W 2012 roku rzemiosło związane z instrumentem tar oraz sztuka jego gry zostały wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.