Tango Milonga – Historia i Popularność
Tango Milonga, znane również jako Oh, Donna Clara, to znany utwór taneczny, który powstał przed II wojną światową. Muzykę skomponował Jerzy Petersburski, a słowa napisał Andrzej Włast. Utwór został stworzony dla rewii Warszawa w kwiatach.
Pierwsze Wykonanie
7 marca 1929 roku w teatrzyku „Morskie Oko” piosenka została po raz pierwszy zaprezentowana przez Stanisławę Nowicką, z towarzyszeniem tercetu Eugeniusza Bodo, Rolanda (Witolda Konopki) i Ludwika Sempolińskiego.
Międzynarodowy Sukces
Po zakupieniu praw do rozpowszechniania utworu przez firmę Wiener Boheme Verlag, zmieniono tytuł na „Oh Donna Clara”, co przyczyniło się do jego globalnej popularności. W 1931 roku utwór zadebiutował na Broadwayu w rewii Ala Jolsona „The Wonder Bar”. Niestety, skandal związany z pominięciem nazwiska polskiego kompozytora i przypisaniem muzyki austriackiemu kompozytorowi Robertowi Katscherowi spowodował chwilowy spadek popularności.
Nowe Życie Utworu
W 1954 roku tango przeżyło renesans, zdobywając pierwsze miejsce w konkursie dawnych melodii w Amsterdamie, gdzie w wersji holenderskiej wykonał je Bruno Majcherek. W Polsce po II wojnie światowej utwór zyskał ogromną popularność, zwłaszcza w interpretacji Mieczysława Fogga, a później także Ireny Santor.
Wykorzystanie w Kulturze
Melodia z tekstem w języku niemieckim pojawiła się w filmach, takich jak „Los człowieka” oraz „Lokaj i księżniczka” (Der Butler und die Prinzessin) z 2007 roku.
Fragment Tekstu
Utwór pozostał w pamięci wielu jako emocjonalna refleksja:
- Tango milonga, tango mych marzeń i snów,
- Niechaj me serce ukołysze!
- Tango milonga jak dawniej grajcie mi znów,
- Zabijcie tę dręczącą ciszę!
Utwór odzwierciedla nostalgiczne wspomnienia i emocje, które towarzyszą miłości i utracie.
