Tadeusz Szeligowski
Tadeusz Szeligowski (1896-1963) był polskim kompozytorem, pedagogiem, prawnikiem oraz animatorem życia muzycznego. Urodził się we Lwowie, a zmarł w Poznaniu.
Życie i Kariera
Pochodził z muzykalnej rodziny. Ukończył Galicyjskie Konserwatorium w Lwowie, a następnie studiował w Krakowie i Paryżu. W międzywojniu pracował jako adwokat w Wilnie, prowadząc również działalność w lokalnym konserwatorium muzycznym. Po II wojnie światowej osiedlił się w Poznaniu, gdzie był kierownikiem Państwowej Wyższej Szkoły Operowej oraz dyrektorem Filharmonii Poznańskiej.
Szeligowski był także zaangażowany w organizację festiwalu muzyki współczesnej oraz Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego. Prowadził klasę kompozycji w różnych szkołach muzycznych, a jego uczniami byli znani kompozytorzy, tacy jak Zbigniew Bargielski czy Joanna Bruzdowicz. Był również prezesem Związku Kompozytorów Polskich.
Twórczość
Szeligowski stworzył wiele kompozycji w różnych gatunkach, w tym utwory orkiestrowe, kameralne oraz wokalne. Jego znane dzieła obejmują:
- Orkiestrowe: „Koncert na orkiestrę” (1930), „Niebieski ptak” (1936), „Kupałowa noc” (1945)
- Kameralne: „Kwartet smyczkowy nr 1” (1928-29), „Trio na obój, altówkę i wiolonczelę” (1935)
- Wokalne: „Missa de Angelis” (1942), „Ave Maria” (1943)
- Sceniczne: „Bunt żaków” (1951), „Krakatuk” (1954)
Nagrody i Odznaczenia
Szeligowski był wielokrotnie nagradzany za swoje osiągnięcia kompozytorskie, w tym otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Państwową Nagrodę Artystyczną II stopnia. Jego twórczość była doceniana zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Upamiętnienie
W Poznaniu znajduje się tablica pamiątkowa oraz szkoły muzyczne noszące jego imię, co świadczy o jego znaczeniu w polskiej kulturze muzycznej.
Bibliografia
- Zofia Lissa, „Bunt żaków” Tadeusza Szeligowskiego, PWM, Kraków 1957.
- Marek Podhajski, „Studia kontrapunktu Tadeusza Szeligowskiego u Nadii Boulanger”, „Res Facta”, PWM, Kraków 1977.
