Tadeusz Stanisław Grabowski
Tadeusz Stanisław Grabowski, znany pod pseudonimami „Tangeus”, „T. Barg” i innymi, urodził się 15 stycznia 1881 roku w Dobromilu, a zmarł 22 stycznia 1975 roku w Krakowie. Był polskim działaczem niepodległościowym, dyplomatą oraz historykiem literatury słowiańskiej. Pracował jako profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim i Wrocławskim.
Życiorys
Grabowski był synem adwokata Władysława Grabowskiego i Katarzyny Hauser. Ukończył gimnazjum w Jarosławiu, a następnie studiował na uniwersytetach w Krakowie, Pradze, Zagrzebiu i Wiedniu, gdzie w 1910 roku obronił doktorat. Przez wiele lat uczył języków słowiańskich na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w II gimnazjum w Krakowie.
Zaangażował się w działalność polityczną, pracując w Naczelnym Komitecie Narodowym oraz organizując polskie biuro prasowe w Konstantynopolu. W latach 1916–1918 był delegatem Departamentu Stanu w Sofii, a następnie posłem w tym mieście do 1925 roku. Po powrocie do Polski kierował Wydziałem Prasowym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
W latach 1927-1938 pełnił funkcję ministra pełnomocnego w Rio de Janeiro. Po wojnie został profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie prowadził wykłady z literatury słowiańskiej. Brał udział w tajnym nauczaniu podczas okupacji.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1938)
- Medal Niepodległości (1933)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (Bułgaria, 1932)
- Krzyż Wielki Order Świętego Sawy (Jugosławia)
- Krzyż Wielki Order Krzyża Południa (Brazylia, 1938)
- Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)
Publikacje
Grabowski był autorem wielu prac naukowych, w tym:
- Współczesna Chorwacja (1905–1908)
- Romantyzm polski wśród Słowian (1910)
- Łużyczanie, ich walka, klęski i… triumf (1947)
- Kultura i literatura Łużyczan (1948)
Pochówek
Tadeusz Stanisław Grabowski został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
