„`html
Tadeusz Pruszkowski
Tadeusz Pruszkowski (1888-1942) był polskim malarzem, krytykiem artystycznym i pedagogiem. Należał do wielu ugrupowań artystycznych, takich jak „Młoda Sztuka” oraz „Grupa Czwarta”, i był związany z Warszawą oraz Kazimierzem Dolnym.
Życiorys
Urodził się w Borucicach w rodzinie Gustawa i Marii Pruszkowskich. W 1904 roku rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uczył się pod okiem Konrada Krzyżanowskiego. W 1908 roku kontynuował naukę w Paryżu, a w 1911 roku wrócił do Warszawy, gdzie współzałożył ugrupowanie „Młoda Sztuka”. W 1914 roku miał swoją pierwszą indywidualną wystawę.
Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich, gdzie tworzył portrety dowódców. Po wojnie wrócił do malarstwa i został asystentem w Szkole Sztuk Pięknych, a następnie profesorem. Od 1922 roku prowadził intensywną działalność artystyczną i edukacyjną.
Twórczość
Pruszkowski w swojej twórczości zajmował się głównie portretami, w tym znanych postaci politycznych, takich jak Józef Piłsudski i Gabriel Narutowicz. Malował również pejzaże oraz martwą naturę. Jego prace były wystawiane na wielu krajowych i międzynarodowych wystawach.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1938)
- Krzyż Niepodległości (1932)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1929)
- Złoty Krzyż Zasługi (1934)
- Złoty Wawrzyn Akademicki (1935)
Życie osobiste
W 1914 roku poślubił Zofię Sewerynę z Katarzyńskich, artystkę malarkę, która była jego muzą. Nie mieli dzieci.
Śmierć
W czasie II wojny światowej Pruszkowski został aresztowany przez Gestapo i zginął w 1942 roku podczas próby ucieczki. Po wojnie jego ciało spoczęło na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.
Podsumowanie
Tadeusz Pruszkowski był znaczącą postacią w polskiej sztuce XX wieku, łącząc malarstwo z działalnością pedagogiczną i krytyczną. Jego prace pozostają ważnym elementem polskiego dziedzictwa artystycznego.
„`
