Tadeusz Nowakowski
Tadeusz Nowakowski (1917-1996) był polskim pisarzem, publicystą oraz działaczem na uchodźstwie, honorowym obywatelem Bydgoszczy i Olsztyna.
Życiorys
Urodził się 8 listopada 1917 roku w Olsztynie. Przeniósł się z rodziną do Bydgoszczy, gdzie ukończył gimnazjum i rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. W 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, brał udział w kampanii wrześniowej, unikając niewoli. Został aresztowany przez gestapo w 1941 roku i skazany na 30 lat obozu, które spędził w różnych niemieckich więzieniach.
Po wojnie przebywał w brytyjskiej strefie okupacyjnej, gdzie pracował jako nauczyciel i współpracownik polskich mediów. W 1946 roku osiedlił się w Londynie, a od 1952 roku był redaktorem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. W 1953 roku przeniósł się do Monachium, gdzie prowadził programy radiowe oraz pisał książki.
Twórczość
Nowakowski zadebiutował w 1948 roku tomem opowiadań Szopa za jaśminami. Jego najbardziej znanym dziełem jest powieść Obóz Wszystkich Świętych (1957), przetłumaczona na osiem języków. W dorobku literackim ma również reportaże dotyczące pielgrzymek Jana Pawła II, co przyczyniło się do nadania mu tytułu „reportera papieża”.
Ważniejsze dzieła:
- Szopa za jaśminami (1948)
- Obóz Wszystkich Świętych (1957)
- Reporter Papieża (1980)
Życie osobiste
Nowakowski ożenił się w 1945 roku z Teresą Kiersnowską, z którą miał syna Krzysztofa. Po rozwodzie, w 1958 roku ożenił się z Danutą Anczakowską, z którą miał syna Marka Rafaela.
Odznaczenia i dziedzictwo
Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski, Oficerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. W 1990 roku wrócił do Polski, gdzie był inicjatorem powstania Światowego Związku Bydgoszczan. Zmarł 11 marca 1996 roku w Bydgoszczy, gdzie został pochowany.
Na jego cześć otwarto Izbę Pamięci w Bydgoszczy, a IX Liceum Ogólnokształcące przyjęło jego imię w 2018 roku.
