Reklama
Dzisiaj jest 9 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Tadeusz Jedynak (generał)

Tadeusz Jedynak

Tadeusz Jedynak (ur. 4 kwietnia 1919 we Lwowie, zm. 23 stycznia 1987 w Warszawie) był polskim wojskowym i pilotem, który w 1961 uzyskał stopień generała brygady w ludowym Wojsku Polskim. Pełnił funkcje w wywiadzie wojskowym oraz jako zastępca szefa Zarządu II Sztabu Generalnego WP w latach 1955-1965.

Reklama

Życiorys

Młodość

W latach 1926-1930 uczył się w szkole powszechnej i IV Państwowym Gimnazjum we Lwowie. Po zdaniu matury w 1938 rozpoczął studia w Akademii Handlu Zagranicznego. Od 1939 pracował jako dyżurny w stacji gazowej.

Kariera sportowa

Jedynak był piłkarzem Pogoni Lwów, gdzie w latach 1937-1939 rozegrał 15 meczów, zdobywając 3 bramki. Po 1939 roku występował w Spartaku Lwów i krótko w Dynama Kijów, a po wojnie grał w Legii Warszawa i Polonii Bytom.

Reklama

II wojna światowa

W 1941 roku wstąpił do Armii Czerwonej, służąc w baterii moździerzy. Z powodu polskiego obywatelstwa został wysłany do pracy na Ural, gdzie pracował w przemyśle naftowym.

Kariera w LWP

W 1943 roku zgłosił się do ludowego Wojska Polskiego. Służył w 2 pułku artylerii lekkiej, gdzie zajął się wychowaniem politycznym. Po ukończeniu szkolenia lotniczego w ZSRR, powrócił do Polski w 1946 roku, gdzie kontynuował służbę w różnych jednostkach lotniczych.

Od 1950 roku pracował w wywiadzie wojskowym, a w 1961 roku otrzymał stopień generała brygady. Po 1965 roku był w dyspozycji szefa Sztabu Generalnego.

Awanse

  • chorąży – 10 lutego 1944
  • podporucznik – 1 stycznia 1946
  • kapitan – 15 października 1946
  • major – 22 lipca 1948
  • podpułkownik – 9 lipca 1952
  • pułkownik – 6 grudnia 1955
  • generał brygady – 22 września 1961

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1958)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1946)
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1963)

Życie prywatne

Jedynak był synem Stefana i Anny. Po wojnie osiedlił się w Warszawie, gdzie ożenił się z Ireną Spadarzewską, z którą miał syna i dwie córki. Zmarł w 1987 roku i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym-Powązkach w Warszawie.

Reklama
Reklama