Tadeusz Iwiński
Tadeusz Iwiński, ur. 28 października 1944 w Piastowie, to polski polityk, politolog i profesor nauk humanistycznych. Był posłem na Sejm VII kadencji oraz członkiem wielu komisji parlamentarnych. Posiada umiejętności językowe w ponad 10 językach obcych.
Życiorys
Syn Bolesława i Zofii Iwińskich, w 1968 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, a następnie uzyskał doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W 1989 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Pracował w Zakładach Jedwabiu Naturalnego oraz jako asystent w Instytucie Nauk Politycznych UW.
W latach 1967-1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W wyborach parlamentarnych w 2007 roku został po raz szósty wybrany posłem z listy Lewicy i Demokratów. W kolejnych latach pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji do Spraw Unii Europejskiej.
Iwiński był także członkiem delegacji Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, gdzie przewodniczył delegacji wysłanej do Rwandy po ludobójstwie w 1994 roku. W latach 2001-2004 pełnił funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
W 2015 roku zakończył swoją działalność w krajowym parlamencie, a w 2018 roku bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Odznaczenia
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy (Estonia, 2002)
Publikacje
Iwiński jest autorem wielu publikacji naukowych, w tym:
- FRELIMO /Frente de Libertaçâo de Moçambique/ (1971)
- Problemy polityczno-gospodarcze Makau po drugiej wojnie światowej (1972)
- Antyimperialistyczna strategia umacniania niezależności politycznej Indii (1974)
- Współczesny neokolonializm (1979)
- Rada Europy a przemiany demokratyczne w państwach Europy Środkowej i Wschodniej w latach 1989–2009 (2010)
W ciągu swojej kariery opublikował wiele prac dotyczących polityki, historii i stosunków międzynarodowych.
Podsumowanie
Tadeusz Iwiński to postać o bogatym dorobku naukowym i politycznym, który znacząco wpłynął na polską politykę oraz badania w zakresie nauk politycznych.
