„`html
Tadeusz Józef Bętkowski
Tadeusz Józef Bętkowski, ps. „Tata” (ur. 28 października 1889 w Złotym Potoku, zm. 10 kwietnia 1966 w Warszawie) był lekarzem chirurgiem oraz podpułkownikiem Wojska Polskiego.
Życiorys
Bętkowski urodził się w rodzinie Leona i Marii Bętkowskich. W latach 1900–1906 uczęszczał do Gimnazjum w Jarosławiu, a maturę zdał w 1907 roku w Drohobyczu. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie uzyskał stopień doktora w 1915 roku na Uniwersytecie Karola w Pradze.
W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. Po wojnie wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie kierował oddziałami chirurgicznymi w różnych szpitalach wojskowych, w tym w Krakowie i Rzeszowie. W 1931 roku awansował na podpułkownika.
W 1939 roku był komendantem Stacji Segregacyjno-Rozdzielczej Szpitala Ewakuacyjnego nr 11, a później komendantem Szpitala dla Jeńców Polskich w Radomiu. Po wojnie wrócił do Polski i kierował Oddziałem Chirurgicznym Szpitala PCK w Toruniu, a następnie został ordynatorem w I Szpitalu Okręgowym w Warszawie.
Od 1958 roku był związany z Wojskową Akademią Medyczną, a w 1962 roku przeszedł na emeryturę.
Publikacje i osiągnięcia
Bętkowski opublikował około 20 prac naukowych, w tym „Chirurgia ćwiczeń fizycznych i sportu”. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym:
- Złoty Krzyż Zasługi Wojskowej na Wstędze Medalu Waleczności z Mieczami (Austro-Węgry)
- Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowej na Wstędze Krzyża Zasługi z Mieczami (Austro-Węgry)
- Srebrny Medal Waleczności I klasy (Austro-Węgry)
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)
- Medal dla Rannych (Austro-Węgry)
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Bibliografia
- Czesław Jeśmian, Tadeusz Bętkowski, w: Sylwetki chirurgów polskich, Ossolineum, 1982.
- Tadeusz Bętkowski, Powstańcze Biogramy, Muzeum Powstania Warszawskiego.
„`
