„`html
T-50 – Czołg Lekki
T-50 to radziecki czołg lekki z okresu II wojny światowej, którego produkcja miała miejsce w latach 1941-1942. Wyprodukowano łącznie 65 egzemplarzy tego pojazdu.
Specyfikacja Techniczna
- Typ pojazdu: czołg lekki
- Załoga: 4 osoby (kierowca, dowódca, ładowniczy, radiotelegrafista)
- Wymiary:
- Długość: 5,20 m
- Szerokość: 2,45 m
- Wysokość: 2,165 m
- Masa: 13 800 kg (bojowa)
- Silnik: 6-cylindrowy silnik wysokoprężny W-4 o mocy 300 KM (220 kW)
- Prędkość: 55 km/h (na drodze), 42 km/h (w terenie)
- Zasięg: 344 km (na drodze), 280 km (w terenie)
- Pancerz: spawany z płyt stalowych, grubość od 12 do 37 mm
- Uzbrojenie:
- 1 x armata 20K wz. 1938 kal. 45 mm (150 szt. amunicji)
- 2 x karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (4000 nab.)
Historia
Prace nad czołgiem T-50 rozpoczęły się w 1939 roku pod kierownictwem inż. Siemiona Ginzburga w Leningradzie. Czołg miał być następcą T-26, który wykazał swoje ograniczenia w trakcie wojny zimowej z Finlandią. Po zbudowaniu prototypów i przeprowadzeniu testów, T-50 został przyjęty do uzbrojenia w kwietniu 1941 roku. Produkcja rozpoczęła się w 1941 roku, jednak po ewakuacji zakładów do Niżnego Tagiłu i Omska powstało jedynie 65 egzemplarzy.
Służba
Czołgi T-50 były używane przez radzieckie brygady pancerne, w tym w walkach na Przesmyku Karelskim oraz na Ukrainie w 1941 roku. Ze względu na ograniczoną liczbę egzemplarzy, czołg ten był rzadko spotykany i nie został uwzględniony w niemieckich instrukcjach rozpoznawczych.
Użytkownicy
- ZSRR
- Finlandia
„`
