T-44
T-44 to radziecki średni czołg z okresu II wojny światowej, zaprojektowany jako następca T-34. Produkcja czołgu rozpoczęła się w 1944 roku w Fabryce nr 75 w Charkowie, a jego wprowadzenie do służby miało miejsce w lipcu 1944 roku. Do 1947 roku wyprodukowano 1831 sztuk.
Specyfikacje techniczne
- Typ pojazdu: Czołg średni
- Załoga: 4 osoby (dowódca, kierowca, celowniczy, ładowniczy)
- Silnik: Wysokoprężny W-44, 12-cylindrowy, moc 500 KM
- Prędkość maksymalna: 51,6 km/h
- Zasięg: 235–300 km
- Uzbrojenie:
- 1 x armata 85 mm
- 2 x ckm 7,62 mm
- Pancerz: 30–120 mm
- Masa: 31,8 t
Historia
Prace nad T-44 rozpoczęły się na osobisty rozkaz Stalina w 1943 roku. Po wprowadzeniu do produkcji, czołg został szybko przystosowany do potrzeb Armii Radzieckiej, stając się jednym z kluczowych pojazdów w końcowej fazie II wojny światowej. W 1945 roku wyprodukowano aż 880 egzemplarzy.
Służba
T-44 był używany od 1945 roku, a jego pierwsze zastosowanie bojowe miało miejsce podczas interwencji na Węgrzech w 1956 roku. Czołgi te pozostały w służbie aż do lat 80. XX wieku, głównie w jednostkach szkolnych. Wiele z nich zostało wykorzystanych do budowy fortyfikacji oraz jako rekwizyty filmowe w produkcjach wojennych.
Podsumowanie
T-44 to znaczący czołg w historii radzieckiego sprzętu pancernego, łączący cechy nowoczesnej technologii z potrzebami wojennymi tamtego okresu. Jego produkcja i modyfikacje miały wpływ na rozwój późniejszych modeli, w tym T-54.