Szymon Bogumił Zug
Szymon Bogumił Zug (niem. Simon Gottlieb Zug; 20 lutego 1733 – 11 sierpnia 1807) był architektem pochodzącym z Saksonii, który znacząco wpłynął na klasycyzm w Polsce.
Życiorys
Od 1752 roku pracował w Saskim Urzędzie Budowy w Dreźnie, a od 1756 roku kontynuował karierę w Warszawie. W latach 70. i 80. XVIII wieku zaprojektował wiele klasycystycznych budowli w Polsce, a także zajmował się projektowaniem krajobrazowych założeń ogrodowych w stylu preromantycznym. Jego prace obejmowały:
- Arkadia Młociny (od ok. 1760 r.)
- Solec (1772 r.)
- Powązki (ok. 1772 r.)
- Mokotów (ok. 1775 r.)
- park na Książęcem (ok. 1776 r.)
- park na Górze (ok. 1779 r.)
Po III rozbiorze Polski, Zug został odpowiedzialny za nadzór architektoniczny nad Zamkiem Królewskim w Warszawie. Zmarł w 1807 roku i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, gdzie jego nagrobek został ufundowany w 1907 roku.
Upamiętnienie
W 1928 roku na warszawskich Bielanach nazwano ulicę jego imieniem, aby uhonorować jego wkład w architekturę.
Galeria
Do jego najważniejszych prac zaliczają się:
- Arkadia – Łuk Grecki
- Pałac w Natolinie (przebudowany)
- Gruba Kaśka w Warszawie (1783)
- Pałac w Międzyrzecu na Wołyniu
- Ruiny pałacu księcia de Nassau w Warszawie (1780)
- Kamienica Roeslera i Hurtiga w Warszawie (1784)
- Pałac Jabłonowskiej w Kocku (1770)
