Szybkostrzelność
Szybkostrzelność to liczba strzałów oddawanych przez broń palną w określonym czasie, najczęściej w minutę.
Szybkostrzelność teoretyczna
Szybkostrzelność teoretyczna odnosi się do maksymalnej liczby strzałów, którą broń może oddać, nie uwzględniając takich czynników jak pojemność magazynków, czas celowania czy warunki atmosferyczne. Dla nowoczesnych karabinów maszynowych wynosi ona od 600 do 1200 strzałów na minutę. Przykładowo, karabin M134 Minigun może osiągnąć nawet 6000 strzałów na minutę.
Wzór na szybkostrzelność teoretyczną:
, gdzie:
- – szybkostrzelność teoretyczna w strz./min,
- – czas pomiędzy kolejnymi strzałami.
Przykłady szybkostrzelności teoretycznej
- M242 Bushmaster – 100, 200 lub 500 strz./min
- Granatnik LAG 40 SB – 215 strz./min
- MP-40 – 500 strz./min
- AK – 600 strz./min
- MG-42 – 1100–1250 strz./min
- M134 Minigun – 4000–6000 strz./min
Szybkostrzelność praktyczna
Szybkostrzelność praktyczna to liczba strzałów, jaką można oddać w normalnych warunkach eksploatacyjnych przez dobrze wyszkolonego strzelca. Uwzględnia ona czas potrzebny na celowanie i przeładowanie broni, przez co jest znacznie niższa od szybkostrzelności teoretycznej.
Przykłady szybkostrzelności praktycznej
- Muszkiet – 1 strz./min
- Karabin automatyczny – 30–40 strz./min (ogień pojedynczy), 90–100 strz./min (seriami)
- Rkm – 80–150 strz./min
- Ckm – 150–200 strz./min
Szybkostrzelność dopuszczalna
Szybkostrzelność dopuszczalna to średnia liczba strzałów, które można oddać z broni w określonych warunkach, minimalizując ryzyko uszkodzenia lub nadmiernego zużycia. Kluczowym czynnikiem jest nagrzewanie się lufy, a obliczenia opierają się na bilansie cieplnym.
Podsumowanie
Szybkostrzelność broni palnej można klasyfikować na teoretyczną, praktyczną i dopuszczalną, co pozwala na lepsze zrozumienie możliwości i ograniczeń różnych typów broni w różnych warunkach. Każdy z tych parametrów ma istotne znaczenie przy ocenie efektywności broni w praktyce.
