Sztafaż – Definicja i Funkcja
Sztafaż, pochodzący z niemieckiego słowa Staffage, oznacza niewielkie postacie ludzkie oraz zwierzęta, które są wprowadzane do kompozycji krajobrazowych. Jego celem jest ożywienie i upiększenie przedstawionych scen.
Ewolucja pojęcia
Na przełomie XVIII i XIX wieku sztafaż zaczął odnosić się do grup ludzi lub zwierząt, które miały na celu animację przedstawionej sceny. Autor August Demmin definiuje sztafaż jako element dzieła, który wzbogaca krajobraz poprzez obecność postaci, co w języku francuskim określa się mianem peuplé.
Rola sztafażu w sztuce
Sztafaż nie jest bezpośrednio związany z głównym motywem dzieła, lecz pełni funkcję uatrakcyjnienia tła, które mogłoby być postrzegane jako puste lub monotonne. Jego obecność spełnia kilka kluczowych zadań:
- Podkreślenie monumentalności sceny
- Zachowanie proporcji i perspektywy kompozycji
- Pogłębienie tła i uwypuklenie elementów pierwszoplanowych
- Odpowiednie rozplanowanie akcentów w dziele
Odpowiednio zastosowany sztafaż może „opowiedzieć” historię, wywołać emocje lub duchowe przeżycia, a jego forma może różnić się w zależności od kulturowego kontekstu odbiorcy.
Zastosowanie sztafażu
Sztafaż znajduje zastosowanie w różnych formach sztuki, w tym także w literaturze, gdzie może wzbogacać narrację i kontekst przedstawianych sytuacji.
