Szpital im. Józefa Babińskiego w Łodzi
Szpital im. Józefa Babińskiego, znany jako szpital psychiatryczny w Kochanówce, to jedna z najstarszych i największych placówek psychiatrycznych w Polsce. Został otwarty 17 września 1902 roku na obrzeżach Łodzi, w dzielnicy Bałuty, dzięki inicjatywie grupy lekarzy i przemysłowców.
Dzieje szpitala
Pomysł budowy szpitala psychiatrycznego zrodził się w związku z rosnącymi problemami społecznymi w Łodzi. Dr Karol Otton Jonscher złożył pierwszy wniosek o utworzenie przytułku dla chorych psychicznie w 1885 roku. W 1897 roku rozpoczęto umieszczanie pacjentów w tymczasowej placówce, a z czasem powołano komitet do zbiórki funduszy na budowę szpitala.
Parcelę pod budowę zakupiono w 1899 roku, a projekt szpitala przygotował architekt Franciszek Chełmiński. Szpital miał nowoczesną jak na tamte czasy infrastrukturę, w tym pawilony otoczone zielenią. Po otwarciu przyjęto 53 pacjentów z przytułku w Łodzi.
W początkowych latach funkcjonowania szpitala liczba pacjentów szybko rosła, co wymusiło rozbudowę. W 1905 roku otwarto kolejny pawilon, a do 1914 roku szpital dysponował 206 łóżkami oraz nowoczesnym wyposażeniem medycznym.
Okres II wojny światowej
Podczas II wojny światowej szpital stał się miejscem brutalnych działań, w wyniku których zamordowano wielu pacjentów. Straty materialne były znaczne, zniszczono bibliotekę i archiwum.
Okres powojenny
Po wojnie szpital funkcjonował jako Katedra i Klinika Psychiatryczna Uniwersytetu Łódzkiego. W 1953 roku nadano mu imię Józefa Babińskiego. Zwiększono liczbę łóżek do 1150, co często prowadziło do zagęszczenia pacjentów.
Szpital dzisiaj
Obecnie szpital jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej z ponad 600 łóżkami. Oferuje usługi w zakresie psychiatrii, psychogeriatrii oraz leczenia uzależnień. Zmieniły się metody leczenia, z większym naciskiem na farmakoterapię oraz nowoczesne warunki pobytu pacjentów.
