Szklary Górne
Szklary Górne to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie dolnośląskim, powiecie lubińskim, w gminie Lubin. Jest to trzecia miejscowość gminy pod względem liczby mieszkańców.
Podział administracyjny
W latach 1945-1954 Szklary Górne były siedzibą gminy, a w latach 1975-1998 administracyjnie należały do województwa legnickiego. Do sołectwa Szklary Górne przynależą Lubków i Owczary.
Położenie
Wieś leży w południowo-zachodniej Polsce, na wysokości 150 m n.p.m., około 7,2 km na południowy wschód od Polkowic i 9 km na północny zachód od Lubina. Obszar wsi znajduje się na terenie, który był objęty zlodowaceniem środkowopolskim.
Opis
Szklary Górne to duża wieś o nieregularnym kształcie i zwartej zabudowie, składająca się z budynków mieszkalnych i gospodarczych. Wokół wsi rozciągają się użytki rolne, a na północnych i zachodnich obrzeżach znajdują się niewielkie lasy. We wsi zachowały się zabudowania z XVIII/XIX wieku, w tym pałac, kościół pw. św. Piotra i Pawła z XVI wieku oraz park pałacowy. Przez wieś przepływa rzeka Zielenica.
Historia
Pierwsze ślady ludzkiej obecności w Szklarach Górnych pochodzą z epoki brązu. Osada miała wpływy kultury rzymskiej i celtyckiej. Pierwotna nazwa to Glasovici, która przeszła germanizację na Glaserdorf. W XIV wieku w wsi istniał zamek, a w późniejszych latach osada przechodziła przez ręce różnych właścicieli, w tym rodziny Glaubitzów i Ballestremów. W okresie II wojny światowej znajdował się tam podobóz jeniecki. Po wojnie funkcjonowało duże Państwowe Gospodarstwo Rolne.
Zabytki
- Kościół pw. św. Piotra i Pawła – gotycki, wzmiankowany w 1376 r., obecny z początku XVI w.
- Cmentarz przykościelny – XIV w.
- Zespół pałacowo-parkowy – z lat 1715–1725, z końca XIX w.
Komunikacja
Do Szklar Górnych dojeżdżają autobusy miejskie linii 1 z Lubina, które zatrzymują się na przystanku „Szklary Górne cmentarz – pętla 02.”
