Szema Jisrael
Szema Jisrael (hebr. שמע ישראל – „Słuchaj, Izraelu”) to jedna z kluczowych modlitw w judaizmie, obok Amidy. Modlitwa ta składa się z fragmentów biblijnych: Pwt 6, 4-9; Pwt 11, 13-21; Lb 15, 37-41. Przyjęła obecną formę na przełomie II i III wieku n.e., jednak jej korzenie sięgają okresu Drugiej Świątyni, kiedy to była odmawiana przy składaniu ofiary tamid.
Obecnie Szema jest odmawiana podczas modlitwy porannej (szacharit) oraz wieczornej (maariw). Wypowiada się ją z pełnym skupieniem, bez przerw, z odpowiednią głośnością, a oczy zakrywa się prawą dłonią dla lepszego skoncentrowania.
Znaczenie modlitwy
W judaizmie brakuje formalnego wyznania wiary, dlatego Szema pełni tę rolę, wyrażając trzy podstawowe prawdy religijne:
- wiara w jednego Boga
- wiara w nagrodę i karę
- wiara w objawienie boże poprzez Torę
Modlitwa ta zawiera również trzy kluczowe przykazania:
- miłość do Boga
- poddanie się Jego opatrzności
- przestrzeganie prawa wyrażonego w Torze
Dwa pierwsze fragmenty Szema są ręcznie przepisywane na pergaminie i tworzą mezuzę, umieszczaną przy drzwiach żydowskiego domu. Używa się ich także w tefilin, obok innych fragmentów (Wj 13, 1-10, 11-16).
Tekst modlitwy
Modlitwa zaczyna się od słów: „Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym”. Następnie zachęca do miłości Boga, nakazuje przekazywanie Jego nauk dzieciom oraz przestrzegania Jego przykazań, co prowadzi do błogosławieństw na ziemi. Wspomniane są także frędzle, które mają przypominać o wypełnianiu przykazań Boga.
Przypisy i bibliografia
Tekst modlitwy oraz jej interpretacje można znaleźć w różnych źródłach judaistycznych oraz w tłumaczeniach Biblii, takich jak Biblia Tysiąclecia.
Kategoria: Judaizm, Modlitwy
