Szczeliniec Mały

Szczeliniec Mały

Szczeliniec Mały (niem. Kleiner Heuscheuer, czes. Malá Hejšovina) to szczyt w Górach Stołowych, który wraz z Szczelińcem Wielkim tworzy jednolity masyw. Jego wysokość wynosi 895 m n.p.m., co sprawia, że wznosi się o około 200 m ponad środkowe piętro Gór Stołowych.

Szczyt ma kształt ściętego stożka, którego wierzchołek zwieńczony jest okrągłą koroną skalnych ścian. Od wschodu przechodzi w Szczeliniec Wielki, z którym oddziela go płytka przełęcz o wysokości około 867 m n.p.m. Wierzchowina Szczelińca Małego należy do najwyższej z trzech powierzchni zrównań Gór Stołowych.

Geologicznie, Szczeliniec Mały zbudowany jest z płasko ułożonych górnokredowych piaskowców ciosowych, które opadają pionowymi ścianami o kilkudziesięciometrowej wysokości. W przeciwieństwie do Szczelińca Wielkiego, nie posiada systemu spękań przypominających „skalnego miasta”.

W okresie z przełomu 1790/1791 roku, w obawie przed możliwym konfliktem pomiędzy Prusami a Austrią, u podnóża Szczelińca Małego, po stronie Pasterki, powstał niewielki fort – Bateria nad Pasterką, który został opuszczony w 1806 roku.

Szczeliniec Mały nigdy nie był udostępniany masowej turystyce, w przeciwieństwie do Szczelińca Wielkiego. Obecnie jest całkowicie zamknięty dla ruchu turystycznego, a na jego obszarze utworzony jest rezerwat przyrody.

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, Marek Staffa (red.), T. 13: Góry Stołowe, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992