Szczaw wodny (Rumex aquaticus L.) to gatunek rośliny z rodziny rdestowatych, występujący w Europie i Azji, z wyjątkiem ich południowych części. W Polsce jest rzadko spotykany, głównie na niżu oraz w niższych położeniach górskich, a szczególnie rzadki jest w województwie lubuskim, Wielkopolsce i Mazowszu.
Morfologia
Szczaw wodny to okazała bylina, osiągająca wysokość od 90 do 175 cm. Posiada charakterystyczne cechy, takie jak:
- Liście: Odziomkowe, długie do 50 cm, podługowato-jajowate, zaostrzone z głęboko sercowatą nasadą. Górne liście są jajowato-lancetowate z ściętą nasadą.
- Kwiaty: Drobne, obupłciowe, zebrane w gęsty, dolny kwiatostan. Okwiat składa się z 6 działek w dwóch okółkach, z wewnętrznymi działkami szerokotrójkątniejajowatymi.
Biologia i ekologia
Szczaw wodny jest byliną, hydrofitem i hemikryptofitem, kwitnącą od lipca do sierpnia. Preferuje siedliska takie jak brzegi wód stojących i płynących, szuwary trzcinowe oraz łąki. Liczba chromosomów wynosi 2n = 200 (140).
Zmienność
Roślina ta tworzy mieszańce z innymi gatunkami szczawiu, takimi jak:
- Szczaw domowy
- Szczaw gajowy
- Szczaw kędzierzawy
- Szczaw lancetowaty (R. x heterophyllus)
- Szczaw skupiony
- Szczaw tępolistny
Bibliografia
Kategoria: Rdestowate. Takson opisany przez Karola Linneusza.
