Szatny – Definicja i Historia
Szatny, znany również jako szatniarz lub szatniczy, to osoba odpowiedzialna za garderobę swojego pana oraz, w niektórych przypadkach, za zbrojownię. W średniowieczu urząd ten (łac. vestiarius) był obecny na dworze papieskim oraz w państwie krzyżackim, gdzie funkcja szatnego (niem. Trappier) znana była od XIII wieku, z pierwszym wzmiankowaniem w 1228 roku.
Rola szatnego
W hierarchii dworskiej Wielki Szatny pełnił funkcję urzędnika centralnego, a w sprawach uzbrojenia oraz podczas konfliktów wojennych podlegał marszałkowi zakonnemu. Szatniowie magnaccy, tacy jak ci z rodu Radziwiłłów w Polsce, również mieli swoje służby szatnicze. Do ich zadań należało:
- Zakup garderoby
- Kontrola wykonania ubrań
- Utrzymywanie porządku w szatni
Znaczenie w Kulture
Urzędnicy ci odgrywali kluczową rolę w organizacji dworu, dbając o odpowiedni wizerunek swoich panów oraz o zapewnienie im odpowiednich strojów i wyposażenia.
Podsumowanie
Szatny był istotnym elementem struktury społecznej i dworskiej w średniowieczu, łącząc funkcje administracyjne z dbałością o wizerunek. Wspierał nie tylko swoich panów w codziennych obowiązkach, ale także w sprawach wojskowych, co podkreślało jego znaczenie w kontekście szerszej hierarchii społecznej.
