Syrena – Pierwszy Odbiornik Radiowy ZRK
Syrena to pierwszy radioodbiornik zaprojektowany przez Zakłady Radiowe Kasprzaka w Warszawie, który zadebiutował w 1954 roku. Charakteryzuje się dwoma dużymi pokrętłami (potencjometr i strojenie) oraz dwoma małymi przełącznikami (barwa tonu i zakresy). Obudowa została powiększona w porównaniu do poprzednich modeli, a nowa konstrukcja napędu skali została przeniesiona do dolnej części przedniej ścianki.
Układ Elektryczny
Radioodbiornik Syrena wyróżnia się kilkoma cechami, które odróżniają go od innych modeli ZRK, takich jak Stolica, Wola czy Etiuda. Do kluczowych cech należą:
- Ostatni wzmacniacz p.cz. i pierwszy m.cz. na dwóch pentodach EF-22, podczas gdy konkurencyjne modele, jak „Diora”, stosowały jedną lampę – triodę ECH-21.
- Filtry pośredniej częstotliwości umieszczone w kwadratowych kubkach aluminiowych, w przeciwieństwie do okrągłych kubków w modelach Diory.
- Skokowa regulacja barwy tonu połączona ze zmianą szerokości pasma, realizowana poprzez dodatkowe uzwojenie w pierwszym filtrze pośredniej częstotliwości.
- Możliwość wyjęcia chassis ze skrzynki bez użycia lutownicy dzięki złączu na cokole oktal.
Podstawowe Parametry i Właściwości
- Układ elektryczny: superheterodyna
- Lampy: ECH21, 2xEF22, EBL21, AZ1, EM4
- Zakresy fal: długie, średnie, krótkie
- Zasilanie: napięcie przemienne 220 V lub 125 V
- Elementy regulacyjne:
- Potencjometr siły głosu z wyłącznikiem i regulacja barwy tonu (4-pozycyjna)
- Przełącznik zakresów fal (czteropozycyjny): G – gramofon, D – długie, Ś – średnie, K – krótkie; strojenie (prawa gałka duża)
- Gniazda:
- Antena i uziemienie
- Gramofon
- Głośnik dodatkowy
- Wymiary: 570x360x260 mm
- Masa: ok. 13 kg
- Lata produkcji: 1954–1958
Kategoria
Kategoria: Polskie marki radioodbiorników
