Symulator lotu
Symulator lotu to zaawansowane urządzenie, które wiernie odwzorowuje kabinę konkretnego typu statku powietrznego, obejmujące jego mechaniczne, elektryczne oraz elektroniczne funkcje sterowania. Umożliwia to realistyczne szkolenie załogi lotniczej oraz analizowanie osiągów i charakterystyki lotu.
Historia
Pierwsze urządzenia treningowe dla lotnictwa pojawiły się w czasie I wojny światowej, ale ich powszechne wykorzystanie rozpoczęło się dopiero w 1934 roku, kiedy to USAAF zakupiło Link Trainer, znany również jako Blue Box. W czasie II wojny światowej symulatory te były szeroko stosowane do szkolenia pilotów alianckich.
Pierwszym symulatorem używanym przez linie lotnicze był treningowy Boeinga 377, zakupiony przez Pan Am w 1948 roku. Wczesne symulatory korzystały z ruchomych kamer, które transmitowały obraz terenu na monitor przed pilotem.
Podział symulatorów
- Full Flight Simulator (FFS) – najbardziej zaawansowany typ symulatora, stanowiący pełnowymiarową replikę kokpitu, połączoną z systemem komputerowym do odwzorowania operacji zarówno na ziemi, jak i w powietrzu. Oferuje system wizualizacji oraz siłowniki do symulacji ruchu.
- Flight Training Device (FTD) – replikacja instrumentów i paneli kontrolnych, również połączona z systemem komputerowym, ale bez wymaganych systemów wizualizacji i ruchu.
Certyfikacja
W Europie certyfikację symulatorów lotu reguluje Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), a w Polsce Urząd Lotnictwa Cywilnego. Wymagania dla tych urządzeń określają przepisy zawarte w CS-FSTD(A) dotyczące samolotów.
Gry komputerowe
Na rynku gier komputerowych dostępnych jest wiele symulatorów lotu, które zazwyczaj wyświetlają obraz kabiny na ekranie. Niektóre z nich umożliwiają podłączenie zewnętrznych replik instrumentów pokładowych oraz pełnych kokpitów, co zwiększa realizm symulacji.
