Sygryda Storråda
Sygryda Storråda, znana również jako Świętosława, była postacią historyczną, która pełniła ważne role w historii Skandynawii i Anglii. Żyła między 960 a 972 rokiem, a zmarła po 1016 roku. Była królową Szwecji, Danii, Norwegii i Anglii, żoną Eryka Zwycięskiego oraz Swena Widłobrodego, matką królów Haralda II i Kanuta Wielkiego.
Kwestia historyczności
Tożsamość Sygrydy jest tematem dyskusji wśród historyków. W nordyckich sagach oraz kronikach, takich jak Thietmar z Merseburga i Adam z Bremy, pojawia się jako postać bezimienna lub z innymi imionami. Niektórzy badacze sugerują, że Sygryda mogła być córką Mieszka I, co podkreśla niepewność związana z jej rodowodem.
Życie i małżeństwa
Sygryda wyszła za Eryka Zwycięskiego po roku 980, co miało na celu umocnienie władzy Mieszka I w regionie. Z tego związku urodzili się Olof Skötkonung oraz Holmfryda. Po śmierci Eryka w 995 roku, Sygryda poślubiła Swena Widłobrodego, z którym miała pięcioro dzieci, w tym Haralda II i Kanuta Wielkiego. Po wypędzeniu przez Swena, schroniła się w Polsce u brata Bolesława Chrobrego. Jej życie zakończyło się po 1016 roku, kiedy to jej syn Kanut podbił Anglię.
Kroniki historyczne
Kroniki średniowieczne sugerują, że Sygryda mogła być córką Mieszka I. Thietmar z Merseburga i Adam z Bremy wspominają o jej małżeństwie z Erykiem oraz Swenem, wskazując na jej słowiańskie pochodzenie. Wzmianki o imieniu „Santslaue” mogą sugerować, że była znana jako Świętosława w kontekście słowiańskim.
Odmowa małżeństwa z Olafem Tryggvasonem
Według Pawła Jasienicy, Sygryda była zakochana w Olafie Trygvasonie, który ją odrzucił, co miało wpływ na późniejsze wydarzenia w historii.
Przydomek „Storråda”
Przydomek „Storråda” oznacza „dumną” lub „mocną w słowach”. Sygryda zyskała go po brutalnym incydencie z królem Vestfoldii, co miało na celu odstraszenie innych potencjalnych kandydatów do małżeństwa.
Podsumowanie
Sygryda Storråda to postać o niepewnym rodowodzie, jednak jej wpływ na historię Skandynawii i Anglii jest niezaprzeczalny. Jej związki małżeńskie i dzieci miały kluczowe znaczenie dla kształtowania się dynastii w regionie.
