Świergotek polny (Anthus campestris)
Świergotek polny to gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae), który nie wyróżnia się podgatunkami. Jego status w IUCN to „najmniejszej troski” (LC).
Występowanie
Gatunek ten występuje głównie w umiarkowanych klimatach Europy, Azji i północno-zachodniej Afryki. W Polsce jest nieliczny, z populacją lęgową szacowaną na 13–26 tysięcy par (2013–2018). Najczęściej spotykany w regionach takich jak Podlasie, Mazowsze oraz wzdłuż Narwi. Zimuje w Afryce, na Bliskim Wschodzie i w Indiach, a migracje odbywają się od kwietnia do maja i od sierpnia do września.
Cechy gatunku
Świergotek polny ma wysmukłą sylwetkę, długi ogon i jasno zabarwione nogi. Oba płci mają podobne ubarwienie: żółtobrązowa głowa, ciemne skrzydła z jasnymi przepaskami, a spód ciała piaskowożółtawy. Długość ciała wynosi około 16 cm, a rozpiętość skrzydeł około 27 cm.
Morfologia
Ptak o jednorodnym ubarwieniu, z lekkim plamkowaniem u młodych osobników. Lata falistym torem, a samce charakterystycznie śpiewają w locie.
Biotop i okres lęgowy
Świergotek polny preferuje tereny dobrze nasłonecznione, suche i piaszczyste. Okres lęgowy trwa od maja do lipca, a gniazda budowane są na ziemi, pod osłoną roślinności.
Jaja i młode
- W zniesieniu zazwyczaj 4–5 jaj.
- Wysiadywanie trwa 13–14 dni, a młode opuszczają gniazdo po 14 dniach, chociaż rodzice nadal opiekują się nimi.
Pożywienie
Świergotek polny żywi się głównie drobnymi owadami i nasionami.
Status i zagrożenia
W Polsce gatunek objęty jest ścisłą ochroną. Na Czerwonej liście ptaków Polski został sklasyfikowany jako gatunek narażony (VU) z powodu spadku liczebności. Główne zagrożenia to utrata siedlisk, intensyfikacja rolnictwa oraz brak pokarmu.
