Świątynia Apollina w Didim
Świątynia Apollina (tur. Apollon Tapınağı) to pozostałości starożytnej budowli znajdującej się w Didim, znanej jako Didym. Już w X wieku p.n.e. w okolicy istniało święte źródło, które miało znaczenie religijne jeszcze przed przybyciem Jonów.
W VI wieku p.n.e. rozpoczęto budowę pierwszej świątyni, która została zniszczona w 494 r. p.n.e. podczas wojny z Persami. Odbudowa miała miejsce w IV wieku p.n.e., w której brał udział Aleksander Macedoński, jednak nigdy nie została ukończona. W okresie rzymskim (I–IV w.) świątynia była częściowo przebudowywana. Podczas panowania cesarza Teodozjusza II została przekształcona w kościół, a jej funkcję pełniła do 1453 roku, kiedy to uległa zniszczeniu w wyniku trzęsienia ziemi.
Architektura i znaczenie
Świątynia Apollina w Didim to jedna z największych świątyń świata hellenistycznego. Jej wymiary to:
- Długość: 110 m
- Szerokość: 51 m
- Wysokość: 24 m
Budowla miała formę hypedralną, z siedmioma stopniami prowadzącymi na wysoką podbudowę (krepidom). Elewacja frontowa składała się z 10 kolumn, a wnętrze było ozdobione 12 kolumnami w trzech rzędach. Świątynia otoczona była podwójną perystazą z 120 jońskimi kolumnami oraz dwiema korynckimi w przedsionku.
Wewnątrz znajdowało się sanktuarium z świętym źródłem oraz posągiem Apolla. Bogate zdobienia obejmowały bazy kolumn i głowice pilastrów, a także fragmenty gzymsów i fryzu z głowami Meduz. Część rzeźb została przekazana do Muzeum Brytyjskiego w Londynie.
Podsumowanie
Świątynia Apollina w Didim jest ważnym świadectwem kultury i architektury starożytnej Grecji, odzwierciedlając religijne oraz artystyczne dziedzictwo tego regionu.
Przypisy
- Kategoria: Stanowiska archeologiczne w Turcji
- Kategoria: Świątynie starożytnej Grecji
- Kategoria: Aydın (prowincja)
