Suwalska Brygada Kawalerii
Suwalska Brygada Kawalerii (Suw. BK) była jednostką kawalerii Wojska Polskiego, która w czasie kampanii wrześniowej 1939 roku walczyła w składzie Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. Jej działania rozpoczęły się od dozorowania granicy pruskiej i ataków na oddziały niemieckie, w tym Dywizję Pancerną „Kempf”.
Formowanie i przekształcenia
W 1921 roku VII Brygada Jazdy przekształciła się w IV Brygadę Jazdy, składającą się z trzech pułków jazdy oraz dywizjonu artylerii konnej. W 1924 roku, po kolejnych przekształceniach, IV Brygada Kawalerii została podporządkowana 1 Dywizji Kawalerii. W 1929 roku zmieniła nazwę na BK „Suwałki”, a w 1937 roku zyskała nazwę „Suwalska Brygada Kawalerii”.
Organizacja pokojowa (1937–1939)
- Dowództwo w Suwałkach
- 3 pułk szwoleżerów Mazowieckich
- 1 pułk ułanów Krechowieckich
- 2 pułk ułanów Grochowskich
- 4 dywizjon artylerii konnej
- 11 szwadron pionierów
- 11 szwadron łączności
Kampania wrześniowa 1939 roku
Pod dowództwem gen. bryg. Zygmunta Podhorskiego, brygada miała za zadanie osłonić kierunek na Grodno. Po intensywnych walkach, w tym udanych atakach na niemieckie pozycje, brygada wycofała się do lasów w rejonie Koskowa i Rząśnika, a następnie do Puszczy Białowieskiej.
Działania odwrotowe
11 września brygada zdołała wyrwać się z kotła zambrowskiego. Po ciężkich walkach pod Olszewem, 18 września jej oddziały zaczęły się zbierać w Puszczy Białowieskiej, gdzie utworzyły Brygadę Kawalerii „Plis”, wchodzącą w skład Dywizji Kawalerii „Zaza”.
Organizacja wojenna we wrześniu 1939
- Kwatera Główna Suwalskiej Brygady Kawalerii
- 3 pułk szwoleżerów
- 1 pułk ułanów
- 2 pułk ułanów
- 4 dywizjon artylerii konnej
- 31 dywizjon pancerny
- Bateria artylerii przeciwlotniczej
Obsada personalna we wrześniu 1939
- Dowódca brygady: gen. bryg. Zygmunt Podhorski (do 9 IX), płk Kazimierz Plisowski (od 9 IX)
- Szef sztabu: mjr dypl. Edward Boniecki
Tradycje
Tradycje Suwalskiej BK przejęła 4 Suwalska Brygada Kawalerii Pancernej, istniejąca w latach 1994–2000.