Sutra Serca
Sutra Serca (skr. Mahā-prajñā-pāramitā-hdaya Sūtra) jest jednym z najważniejszych tekstów buddyjskich, szczególnie w tradycji mahajany. Uznawana za esencję zbioru Sutr Mądrości, sutra ta cieszy się popularnością od ponad 1500 lat. Kluczowym sformułowaniem w tekście jest Pustka jest formą, forma jest pustką, które streszcza ideę pustki oraz krytykę wcześniejszego buddyzmu hinajany. Powstała w Indiach, a następnie została przetłumaczona na chiński, gdzie znane są różne przekłady.
Nazwa
Pełny tytuł można przetłumaczyć jako „Serce Wielkiej Mądrości Osiągające Drugi Brzeg”. Poszczególne elementy tytułu oznaczają:
- Maha – „Wielka”
- Prajñā – „intuicyjna mądrość”
- Pãramitã – „wyzwalające działanie”
- Hdaya – „serce” lub „kwintesencja”
Chiński tekst sutry ma 268 znaków, a jego końcową część stanowi mantra, recytowana wraz z całym tekstem.
Tłumaczenia
Oto niektóre z ważniejszych przekładów Sutry Serca:
- Prajñāpāramitāhdaya Sūtra – tłum. Xuanzang (649 r.)
- Mohebanruo boluomida mingzhou jing – tłum. Kumaradżiwa (402-412 r.)
- Pubian zhicang boruo boluomiduo xin jing – tłum. Dharmacandra (738 r.)
- Boruo boluomida xin jing – tłum. Prajñā i Candra (790 r.)
- Shengfomu boruo boluomida jing – tłum. Dānapāla (1005 r.)
Sutra była także tłumaczona przez wielu uczonych, w tym M. Müllera i D.T. Suzukiego.
Bibliografia
- Red. Lewis R. Lancaster. The Korean Buddhist Canon: a Descriptive Catalogue. University of California, Berkeley 1979.
