Sulejowski Park Krajobrazowy
Sulejowski Park Krajobrazowy to park krajobrazowy położony w województwie łódzkim, utworzony w październiku 1994 roku. Jego powierzchnia wynosi 17 026 ha, a otulina obejmuje 36 411 ha. Park rozciąga się w dolinie Pilicy, od Skotnik i Łęgu Ręczyńskiego na południu do Smardzewic i Swolszewic Małych na północy. W skład parku wchodzi Zalew Sulejowski, utworzony w latach 70. XX wieku.
Park znajduje się na terenach gmin: Ręczno, Aleksandrów, Tomaszów Mazowiecki, Sulejów, Wolbórz, Mniszków oraz w Piotrkowie Trybunalskim. Jako część Nadpilicznych Parków Krajobrazowych współpracuje z Przedborskim i Spalskim Parkiem Krajobrazowym.
Podstawa prawna
Park został utworzony na mocy Rozporządzenia Nr 3/94 Wojewody Piotrkowskiego z dnia 21 lipca 1994 roku, publikowanego w Dzienniku Urzędowym Wojewody Piotrkowskiego 5 sierpnia 1994 roku.
Przyroda i ochrona
Prawie 70% powierzchni parku zajmują lasy, 5% to łąki i pastwiska, a 12% stanowią wody powierzchniowe, w tym Zalew Sulejowski. Na terenie parku oraz jego otuliny znajduje się 11 rezerwatów przyrody, w tym:
- Błogie
- Gaik
- Jaksonek
- Las Jabłoniowy
- Lubiaszów
- Meszcze
- Twarda
- Czarny Ług (otulina)
- Jawora (otulina)
- Niebieskie Źródła (otulina)
- Wielkopole (otulina)
Chronione są takie gatunki jak jodły pospolite, świerki, buki, klony i jawory. W parku występują także murawy nawapienne oraz torfy.
Turystyka
Przez Sulejowski Park Krajobrazowy przebiega pieszy Szlak Rekreacyjny Rzeki Pilicy, co czyni go atrakcyjnym miejscem dla turystów.
