„`html
SU-122 – Średnie Działo Pancerne
SU-122 to radzieckie samobieżne działo pancerne, które było produkowane w latach 1942–1943. Stworzono 636 egzemplarzy tego pojazdu, który wykorzystywał gąsienicową trakcję i był uzbrojony w haubicę M-30 kal. 122 mm. Działo miało załogę składającą się z pięciu osób i było przeznaczone do wsparcia czołgów i piechoty.
Historia
Decyzja o wprowadzeniu SU-122 do uzbrojenia zapadła w 1942 roku, w wyniku doświadczeń z frontu wschodniego. Prototyp został skonstruowany na podwoziu czołgu T-34, a jego pierwsze próby miały miejsce w grudniu 1942 roku. Mimo pewnych wad, takich jak ciasnota w przedziale bojowym, SU-122 przyjęto do produkcji. Pierwsze egzemplarze seryjne były gotowe pod koniec grudnia 1942 roku.
Specyfikacja Techniczna
- Silnik: W-2-34, 500 KM
- Masa: 26,9–30,9 t
- Pancerz: 20–45 mm
- Prędkość maksymalna: 55 km/h
- Zasięg: 300 km (droga), 150 km (teren)
- Uzbrojenie: 1 x haubica M-30, 2 x PPSz
Opis i Wyposażenie
SU-122 był wyposażony w mechanizmy celowania oraz wentylację w przedziale bojowym. Załoga składała się z dowódcy, działonowego, mechanika-kierowcy i dwóch ładowniczych. Kadłub pojazdu był zespawany ze stalowych blach, a jego konstrukcja umożliwiała efektywne wsparcie ogniowe.
Służba
Pojazdy SU-122 trafiły do jednostek bojowych w styczniu 1943 roku. Szybko okazały się efektywniejsze od innych dział samobieżnych, co doprowadziło do zmiany etatów w jednostkach. Do początku 1944 roku SU-122 brały udział w walkach, a ich rolę zaczęły przejmować nowsze modele.
Wersje Rozwojowe
W miarę upływu czasu okazało się, że haubica M-30 nie była optymalnym uzbrojeniem dla SU-122. Wprowadzono prace nad nowymi wersjami, takimi jak SU-122M, które były uzbrojone w nowocześniejsze haubice. Decyzja o zakończeniu produkcji samobieżnych haubic 122 mm niosła ze sobą konsekwencje w zakresie wsparcia ogniowego.
Podsumowanie
SU-122 był znaczącym pojazdem w radzieckim arsenale podczas II wojny światowej, łącząc zalety mobilności i wsparcia ogniowego. Pomimo zakończenia produkcji, pozostaje ważnym elementem radzieckiej historii wojskowej.
„`
