Stronnictwo Ludowe „Roch”
Stronnictwo Ludowe „Roch” (SL „Roch”) to konspiracyjna partia polityczna, która powstała w 1940 roku w Polsce, działająca w czasie II wojny światowej. Została stworzona przez Centralne Kierownictwo Ruchu Ludowego na bazie przedwojennego Stronnictwa Ludowego oraz Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. Jej nazwa wywodzi się od „Ruchu Oporu Chłopskiego”.
Struktura i organizacja
Aby zminimalizować ryzyko dekonspiracji, SL „Roch” przyjęło strukturę trójkową, zaczynając od trójki naczelnej. Organizacja posiadała również zbrojne ramię, początkowo znane jako Chłopska Straż (kryptonim Chłostra), które później przekształciło się w Bataliony Chłopskie.
Program polityczny
Program polityczny SL „Roch” kontynuował tradycje Stronnictwa Ludowego, bazując na ideach agraryzmu i proponując reformy rolne. Jego działania były osadzone w etyce chrześcijańskiej.
Przemiany po wojnie
W 1943 roku prokomunistyczni działacze „Rocha” współtworzyli Stronnictwo Ludowe „Wola Ludu”, które w 1944 roku przekształciło się w „lubelskie” Stronnictwo Ludowe. W 1945 roku pozostali członkowie SL „Roch” założyli Polskie Stronnictwo Ludowe.
Przewodniczący SL „Roch”
Na czele SL „Roch” stali kolejno:
- Maciej Rataj (II–VI 1940)
- Stanisław Osiecki (VI 1940–VIII 1944)
- Kazimierz Bagiński (X–XI 1944)
- Józef Niećko (XI 1944–VII 1945)
