Strefa podbiegunowa
Strefa podbiegunowa, znana również jako strefa polarna, to obszar Ziemi, który znajduje się za kołem podbiegunowym na obu półkulach. Charakteryzuje się zjawiskiem dni i nocy polarnych, występującym w regionach Antarktydy (południowa) oraz Arktyki (północna).
Naświetlenie
W strefach polarnych występuje specyficzny rozkład promieniowania słonecznego:
- Latem, w półroczu letnim, obszary te otrzymują umiarkowane ilości światła, co skutkuje dniem, który trwa co najmniej 24 godziny (dzień polarny).
- W zimie, w półroczu zimowym, ilość promieniowania jest bardzo niska, prowadząc do wystąpienia nocy polarnej.
Na biegunach geograficznych dzień polarny i noc polarna trwają pół roku, podczas gdy na kołach podbiegunowych tylko dobę.
Temperatura
Strefy podbiegunowe są znane z ekstremalnie niskich temperatur, które wahają się od -20 °C do -50 °C przez cały rok. Obszary te znajdują się między kołami podbiegunowymi a biegunami, co odpowiada współrzędnym 66°34’N do 90°N oraz 66°34’S do 90°S. Wokół bieguna panuje jeszcze zimniejszy klimat niż w strefie tundry.
Nawet latem temperatura rzadko przekracza 0 °C, co prowadzi do całorocznego gromadzenia się śniegu, z którego powstają lodowce, pokrywające znaczną część tych obszarów. Opady występują wyłącznie w postaci śniegu i są bardzo niewielkie.
