Strefa międzyzwrotnikowa
Strefa międzyzwrotnikowa, znana również jako strefa gorąca lub tropikalna, znajduje się pomiędzy zwrotnikami Raka (23°26′16″N) a Koziorożca (23°26′16″S). W tej strefie Słońce góruje w zenicie dwa razy w roku, z wyjątkiem zwrotników, gdzie zenitalne górowanie występuje tylko raz.
Klimat strefy międzyzwrotnikowej
Klimat w strefie międzyzwrotnikowej różni się od klimatu w strefach umiarkowanych i wysokich. Charakteryzuje się dodatnim bilansem cieplnym przez cały rok, co prowadzi do stabilnej cyrkulacji atmosfery. Istnienie stacjonarnych wyżów subtropikalnych jest wynikiem opadania powietrza z górnych warstw troposfery, co powoduje jego ogrzewanie i wysuszenie.
W związku z brakiem opadów oraz silną insolacją, obszary lądowe w tej strefie często przekształcają się w pustynie i półpustynie. Intensywne parowanie zwiększa deficyt wody, a brak roślinności prowadzi do wprowadzania pyłów do atmosfery, co obniża przezroczystość powietrza.
Sytuacja nad obszarami morskimi
Warunki nad wodami morskimi są bardziej złożone. Wody te są relatywnie chłodne, co powoduje, że gorące powietrze opadające nad nimi ochładza się, tworząc inwersję temperatury. W tej warstwie, temperatura jest najniższa przy powierzchni oceanu i wzrasta wraz z wysokością, co uniemożliwia rozwój konwekcji i zachmurzenia konwekcyjnego.
- Strefa międzyzwrotnikowa: obszar między zwrotnikami Raka i Koziorożca.
- Zenitalne górowanie Słońca: dwa razy w roku w strefie, raz w zwrotnikach.
- Klimat: dodatni bilans cieplny, stabilna cyrkulacja atmosfery.
- Pustynie i półpustynie: brak opadów, intensywne parowanie.
- Inwersja temperatury: występuje nad wodami morskimi, uniemożliwia rozwój konwekcji.
Podsumowując, strefa międzyzwrotnikowa charakteryzuje się specyficznymi warunkami klimatycznymi, które mają istotny wpływ na lokalną florę i faunę oraz na procesy atmosferyczne.
