Stocznia Marynarki Wojennej SA
Stocznia Marynarki Wojennej SA, obecnie w stanie upadłości likwidacyjnej, mieści się w Porcie Gdynia. Specjalizuje się w produkcji i remontach jednostek pływających dla Marynarki Wojennej oraz klientów cywilnych. Posiada licencję na eksport uzbrojenia i jest najstarszą stocznią w Polsce.
Historia
Stocznia powstała 10 maja 1922 roku, po przeniesieniu Warsztatów Portowych Marynarki Wojennej z Modlina do Pucka. W kolejnych latach infrastruktura stoczni była systematycznie rozwijana, a do 1939 roku zbudowano wiele jednostek, w tym doki pływające i pochylnię. Po II wojnie światowej stocznia została przekształcona w Stocznię Marynarki Wojennej w 1950 roku.
W latach 1989-2007 stocznia rozbudowała swoje zaplecze techniczne i zbudowała około 100 okrętów dla polskiej Marynarki Wojennej, w tym kutry desantowe, trałowce i okręty patrolowe. Zajmowała się też remontami jednostek cywilnych.
Problemy finansowe
W 2005 roku stocznia została przekształcona w spółkę akcyjną, a po dokapitalizowaniu przez Agencję Rozwoju Przemysłu, straciła płynność finansową, co doprowadziło do wstrzymania części pensji. Sytuacja poprawiła się w 2007 roku, jednak problemy finansowe powróciły. W grudniu 2009 roku ogłoszono upadłość stoczni, a w 2011 roku zmieniono postępowanie na likwidacyjne.
Nowy podmiot
W maju 2017 roku podpisano umowę na zakup stoczni przez Polską Grupę Zbrojeniową, co skutkowało powstaniem nowego podmiotu – Stoczni Wojennej. W 2018 roku nowa stocznia odnotowała stratę w wysokości 26,56 mln zł, co skłoniło do wdrożenia działań restrukturyzacyjnych.
Zbudowane okręty
- 3 trałowce typu Jaskółka (1934-1939)
- baza nurków ORP „Nurek” (1936)
- 15 kutrów desantowych projektu 709 (1961-1964)
- 3 kutry dozorowe projektu 724 (1963-1964)
- 5 okrętów patrolowych projektu 912 (1965-1967)
- 8 ścigaczy okrętów podwodnych projektu 912M (1969-1972)
- 3 kutry ratownicze projektu R-30 (1981-1986)
- ORP „Ślązak” – korweta patrolowa (2015)
Stocznia Marynarki Wojennej SA odegrała istotną rolę w historii polskiej marynarki, budując wiele kluczowych jednostek i modernizując istniejące. Pomimo trudności finansowych, jej dziedzictwo pozostaje znaczące w polskim przemyśle stoczniowym.
