„`html
Stężyca Łęczyńska
Stężyca Łęczyńska to wieś położona w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Krasnystaw. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa chełmskiego. Wieś stanowi sołectwo gminy Krasnystaw i według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku liczyła 230 mieszkańców.
Historia
Stężyca po raz pierwszy została odnotowana w 1628 roku jako Stężyska. Zgodnie z Słownikiem geograficznym Królestwa Polskiego z 1890 roku, wieś i dobra rządowe oraz majorat znajdowały się nad rzeka Wieprz, w powiecie krasnostawskim, gminie i parafii Krasnystaw. W miejscowości istniała szkoła początkowa oraz cerkiew parafialna, której data erekcji nie jest znana. Po pożarze cerkwi w Krasnymstawie w 1812 roku, miasto przeszło pod jurysdykcję parafii w Stężycy.
W 1827 roku wieś liczyła 35 domów i 271 mieszkańców. Stężyca wchodziła wówczas w skład starostwa krasnostawskiego. Majorat Stężyca Białka został nadany generałowi majorowi Plantynowi w 1842 roku. Ponadto, Stężyca Łęczyńska i Stężyca Nadwieprzańska były wzmiankowane w 1952 roku, a Stężyca-Kolonia pojawiła się w dokumentach od 1970 roku.
„`
