Sterownik urządzenia
Sterownik urządzenia to program, który pośredniczy między danym urządzeniem a resztą systemu komputerowego. Jego głównym zadaniem jest uabstrakcyjnienie cech urządzenia oraz zarządzanie uprawnieniami dostępu. W tradycyjnych systemach operacyjnych, takich jak Unix, sterowniki są zintegrowane z jądrem systemu, podczas gdy w systemach z mikrojądrem sterownik działa jako niezależny program.
Rodzaje sterowników
W systemach operacyjnych Linux i Unix istnieje wiele wirtualnych sterowników urządzeń, które obsługują urządzenia nieistniejące fizycznie. Przykłady takich sterowników to:
- /dev/null – abstrakcyjne urządzenie, do którego można zapisywać bez efektu;
- /dev/random – generuje losowe dane;
- /dev/zero – nieskończone źródło znaków 0x00;
- Sterowniki systemów plików – umożliwiają dostęp do danych bez znajomości sposobu ich zapisu.
Reprezentacja urządzeń
W systemach Linux i Unix urządzenia są reprezentowane przez wirtualne pliki w katalogu /dev. Urządzenia dzieli się na blokowe i znakowe, a jedno fizyczne urządzenie może mieć oba typy sterowników. Aby zidentyfikować sterownik, używane są dwie liczby z zakresu od 0 do 255: liczba główna, która wskazuje na pozycję w tablicy sterowników, oraz numer podrzędny, który określa konkretne operacje, np. numer podłączonego dysku twardego.
Tworzenie plików urządzeń
Aby utworzyć nowy plik urządzenia, można użyć polecenia mknod, które wymaga podania ścieżki do pliku oraz parametrów identyfikujących sterownik:
- c lub b – w zależności od rodzaju urządzenia (blokowe lub znakowe),
- numer główny,
- numer podrzędny.
Sterownik w automatyce przemysłowej
W kontekście automatyki przemysłowej, sterownik urządzenia to samodzielny układ (elektroniczny, elektryczny itp.), który nadzoruje pracę urządzenia elektrycznego. Te układy często określane są jako kontrolery, co odróżnia je od programowych sterowników w systemach operacyjnych.
