Stenobionty i ich znaczenie ekologiczne
Stenobionty to gatunki charakteryzujące się wąskim zakresem tolerancji ekologicznej dla określonych czynników środowiskowych. Przykładami stenobiontów są goryle, koralowce rafy koralowej oraz porosty. Ze względu na swoją wrażliwość na zmiany środowiskowe, są one uznawane za skuteczne bioindykatory, co oznacza, że ich obecność może wskazywać na stan oraz jakość środowiska, w tym poziom zanieczyszczenia.
Podział stenobiontów
Stenobionty dzielimy na trzy główne grupy w zależności od ich tolerancji na konkretne wartości czynników środowiskowych:
- Mezostenobionty – organizmy żyjące w obrębie wartości średnich danego czynnika.
- Oligostenobionty – organizmy preferujące wartości niskie danego czynnika.
- Polistenobionty – organizmy funkcjonujące w obrębie wartości wysokich danego czynnika.
Przykłady stenobiontów
Do przykładów stenobiontów należą:
- Stenotermy – organizmy, które wymagają konkretnych wartości temperatury do przetrwania.
- Stenohaliny – organizmy, które mogą żyć tylko w wodzie o określonym zasoleniu.
Bibliografia
Biologia 1, Balerstet J, Lewiński W. Zakres rozszerzony.
