„`html
Stefania Maria Woytowicz–Rudnicka
Data i miejsce urodzenia: 8 października 1922, Orynin
Data i miejsce śmierci: 31 sierpnia 2005, Warszawa
Stefania Woytowicz–Rudnicka była wybitną polską śpiewaczką operową (sopran) i jednym z najbardziej rozpoznawalnych głosów w Polsce.
Życiorys
Urodziła się w rodzinie Michała i Domicelli Woytowiczów, jako jedno z dziesięciorga dzieci. Jej kariera zaczęła się po zwycięstwie w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Pradze w 1954 roku. Edukację muzyczną rozpoczęła w Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Stanisławy Zawadzkiej.
W trakcie swojej kariery występowała w wielu krajach, w tym w USA, Australii i Nowej Zelandii, oraz uczestniczyła w prestiżowych festiwalach europejskich. Wybierała koncerty solowe, unikając ról operowych.
Od lat 80. angażowała się w działalność charytatywną, współpracując z warszawskim Duszpasterstwem Środowisk Twórczych. W 1985 roku wystąpiła przed papieżem Janem Pawłem II. Była również prezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego oraz członkiem Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie.
Jej mężem był neurochirurg Stanisław Rudnicki. Zmarła 31 sierpnia 2005 roku i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)
- Złoty Krzyż Zasługi (1954)
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1979)
Nagrody i wyróżnienia
- I nagroda na Ogólnopolskim Konkursie im. Bacha (1950)
- III nagroda na Międzynarodowym Konkursie w Berlinie (1951)
- I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Pradze (1954)
- Nagroda Państwowa II stopnia (1964)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1975)
- Nagroda Związku Kompozytorów Polskich (1978)
- Platynowa Płyta za wykonanie III symfonii Góreckiego (1999)
Upamiętnienia
- Tablica pamiątkowa w Warszawie, gdzie mieszkała z mężem (1958-2005)
- Fundacja im. Stefanii Woytowicz założona w 2007 roku
Linki zewnętrzne
Stefania Woytowicz na zdjęciach w bibliotece Polona
„`
