Stefan Wierzbowski – Biskup Poznański
Stefan Wierzbowski (1620-1687) był biskupem poznańskim w latach 1664-1687 oraz arcybiskupem nominat gnieźnieńskim. Zmarł 7 marca 1687 roku w Górze Kalwarii, gdzie jego zmumifikowane ciało spoczywa w sarkofagu w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego.
Życiorys
Wierzbowski pochodził z rodziny arystokratycznej. Był synem kasztelana inowłodzkiego Mikołaja Wierzbowskiego i Urszuli Grudzińskiej. Miał czterech braci, którzy także zajmowali wysokie urzędy. Swoją karierę kościelną rozpoczął jako archidiakon łucki, a później był administratorem diecezji łuckiej.
W 1663 roku został nominowany na biskupa poznańskiego. W 1668 roku podpisał akt abdykacji Jana II Kazimierza Wazy i był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego oraz Jana III Sobieskiego.
Działalność biskupia
Wierzbowski był założycielem Nowej Jerozolimy (obecnie Góra Kalwaria) w 1672 roku, gdzie zbudował Kalwarię i kościół. Jego działalność obejmowała:
- Odkupienie wsi Góra w 1666 roku.
- Uznanie obrazu Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie za cudowny w 1670 roku.
- Współautorstwo konfederacji broniącej króla Korybuta Wiśniowieckiego w 1672 roku.
- Założenie Kolegium Pijarów w Nowej Jerozolimie w 1675 roku.
- Powołanie drugiego seminarium duchownego w Warszawie w 1684 roku.
- Wydanie przepisów szpitalnych dla parafii w 1687 roku.
Przypisy i Bibliografia
Wierzbowski pozostawił po sobie ślad w historii Kościoła i Polski. Jego działalność miała istotny wpływ na rozwój duchowości oraz instytucji kościelnych w tym okresie.
- Łętowski L., Katalog biskupów, Kraków 1853.
- Niesiecki K., Korona Polska, Lwów 1743.
- Parczewski A. J., Monografja Szadku, Warszawa 1870.
