Papież Stefan VIII/IX
Stefan VIII (łac. Stephanus VIII) był papieżem od 14 lipca 939 do października 942. Urodził się w Rzymie, a niektóre źródła błędnie wskazują jego pochodzenie jako niemieckie. Jako kardynał prezbiterem od św. Sylwestra i Marcina, został wybrany na papieża dzięki wsparciu księcia Alberyka II ze Spoleto, któremu był politycznie podporządkowany.
Ważniejsze wydarzenia za panowania papieża
Stefan VIII przeprowadził szereg działań mających na celu wsparcie Kościoła oraz polityki. Wśród jego najważniejszych osiągnięć można wymienić:
- Wydanie przywilejów dla klasztorów, w tym św. Maurycego w Magdeburgu oraz San Salvatore in Tolla.
- Nadanie paliusza arcybiskupom Heroldowi z Salzburga i Hugonowi z Reims.
- Wsparcie reform opata Odona z Cluny, jednak pod kontrolą Alberyka.
- Poparcie dla króla Ludwika IV Zamorskiego w konflikcie ze zbuntowaną szlachtą burgundzką, co zaowocowało wysłaniem legata Damazego z listem grożącym ekskomuniką buntownikom.
Śmierć i dziedzictwo
Pod koniec swojego pontyfikatu, Stefan VIII stanął na czele buntu przeciw Alberykowi II, co doprowadziło do jego uwięzienia i brutalnego okaleczenia. Zmarł w wyniku odniesionych ran i został pochowany w bazylice św. Piotra. Okoliczności jego śmierci opisał trzynastowieczny kronikarz Marcin z Opawy.
Bibliografia
- Kazimierz Dopierała: Księga Papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996, s. 118
