Stefan Stanisław Okrzeja
Stefan Okrzeja (24 kwietnia 1907 – 5 września 1939) był porucznikiem pilotem Wojska Polskiego, odznaczonym pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Urodził się w Warszawie jako syn Walentego Okrzei i Heleny z Cieślińskich.
Edukacja i kariera
Okrzeja ukończył szkołę rzemieślniczą im. Konarskiego, a następnie kurs pilotów w Cywilnej Szkole Pilotów w Poznaniu. Po powołaniu do wojska służył w 2 pułku lotniczym w Krakowie, a następnie został instruktorem w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa. W 1934 roku został mianowany podporucznikiem, a w 1938 awansował na porucznika. W 1939 roku był zastępcą dowódcy 112 eskadry myśliwskiej.
Bitwa o Warszawę
W sierpniu 1939 roku, w czasie mobilizacji, Okrzeja brał udział w obronie stolicy. 1 września 1939 roku, w swoim pierwszym locie bojowym, zestrzelił samolot niemiecki Do 17. W kolejnych dniach brał udział w walkach, a 5 września zginął podczas ataku na ugrupowanie niemieckich samolotów nad Wyszkowem. Jego śmierć mogła być spowodowana zderzeniem z innym samolotem lub ogniem strzelców pokładowych.
Pamięć o Okrzei
Ciało Okrzei znaleziono przy wraku samolotu i pochowano na miejscu. Po wojnie, w 1947 roku, został odznaczony pośmiertnie Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari. Mieszkańcy Kręg usypali pamiątkowy kopiec, a w 1961 roku odsłonięto pomnik z rzeźbą złamanego śmigła. Uroczystości odsłonięcia pomnika uczestniczyli towarzysze wojenne Okrzei.
Imię Stefana Okrzei noszą ulice w kilku polskich miastach oraz szkoła podstawowa w Kręgach. W 2020 roku przeprowadzono badania terenowe w okolicy jego miejsca katastrofy, które potwierdziły wcześniejsze ustalenia o lokalizacji zdarzenia.
Podsumowanie
- Urodziny: 24 kwietnia 1907 w Warszawie
- Śmierć: 5 września 1939 w Kręgach
- Odznaczenia: Krzyż Srebrny Virtuti Militari
- Rola: Porucznik pilot Wojska Polskiego, uczestnik II wojny światowej
