Stefan Sękowski
Stefan Sękowski (1925-2014) był polskim chemikiem i popularyzatorem nauki, znanym z prac skierowanych do chemików-amatorów. Jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim, a po wojnie kontynuował działalność naukową i opozycyjną.
Życiorys
W czasie II wojny światowej Sękowski był aktywnym członkiem Armii Krajowej. Po upadku powstania warszawskiego został aresztowany i osadzony w obozie w Sandbostel, z którego udało mu się uciec. Następnie wstąpił do 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka. Po wojnie, w 1947 roku, powrócił do Polski, a w 1952 ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim.
Od 1977 roku współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. W 1978 roku został aresztowany za działalność opozycyjną, a po Sierpniu 1980 wrócił do pracy w Instytucie Mechaniki Precyzyjnej. Na emeryturze był od 1990 roku. W 1997 roku otrzymał Medal Jana Harabaszewskiego od Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Życie prywatne
Był synem Stanisława Sękowskiego i Wandy z Wydżgów. Ożenił się z Aleksandrą Janiną Diermajer, sanitariuszką w powstaniu warszawskim, z którą miał dwóch synów: Andrzeja i Janusza.
Działalność popularyzatorska
Od 1952 roku Sękowski publikował artykuły w Młodym Techniku, gdzie redagował sekcję poświęconą bezpiecznym doświadczeniom chemicznym. W 1967 roku otrzymał Nagrodę „Problemów” za osiągnięcia w popularyzacji nauki.
Napisał wiele książek dla młodzieży, w tym:
- Chemia dla Ciebie – seria wydana przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, z tytułami takimi jak:
- Galwanotechnika domowa (1963)
- Ciekawe doświadczenia (1964)
- Na wszystko jest rada (1965)
- Elektrochemia domowa (1966)
- Moje laboratorium (1978)
- Inne publikacje, w tym Chemia wokół nas (1962) oraz Chemia na co dzień (1982).
Podsumowanie
Stefan Sękowski był znaczącą postacią w polskiej chemii i popularyzacji nauki, łącząc działalność naukową z opozycyjną w trudnych czasach PRL. Jego prace edukacyjne zainspirowały wielu młodych adeptów chemii.
