Stefan Hula – Kariera i Osiągnięcia
Stefan Hula, urodzony 12 września 1947 roku w Szczyrku, to polski kombinator norweski oraz brązowy medalista mistrzostw świata. Pochodzi z rodziny związanej ze sportem, jego ojciec był skoczkiem narciarskim.
Kariera
Hula swoją karierę sportową rozpoczął na Mistrzostwach Świata w 1970 roku, gdzie zajął 13. miejsce w skokach, ale po biegu uplasował się poza czołową dwudziestką. W 1972 roku reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo, osiągając 21. wynik w biegu i 18. w skokach, co dało mu 17. miejsce w klasyfikacji ogólnej.
Największym osiągnięciem Huli były Mistrzostwa Świata w Falun w 1974 roku, gdzie zdobył brązowy medal. W konkursie skoków zajął pierwsze miejsce, jednak w biegu spadł na trzecią pozycję. W zawodach wyprzedzili go tylko Ulrich Wehling i Günter Deckert z NRD. Ostatni start na międzynarodowej arenie miał miejsce w 1976 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku, gdzie zajął 6. miejsce w skokach i 16. w klasyfikacji końcowej.
W kraju Hula odniósł liczne sukcesy, zdobywając tytuł mistrza Polski w 1973 roku oraz wicemistrza w 1971 roku. W 1976 roku uzyskał wicemistrzostwo Polski w skokach na średniej skoczni. W 1971 roku wyrównał, a w 1972 roku pobił rekord skoczni w Wiśle-Malince, osiągając 93 metry.
Po zakończeniu kariery w 1978 roku, Hula został trenerem. Obecnie mieszka w Szczyrku, jest żonaty i ma czworo dzieci, w tym syna Stefana, który również jest skoczkiem narciarskim i olimpijczykiem.
Osiągnięcia
- Brązowy medal na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym (Falun 1974)
- Udział w Igrzyskach Olimpijskich (Sapporo 1972, Innsbruck 1976)
- Mistrz Polski w kombinacji norweskiej (1973)
- Wicemistrz Polski w kombinacji norweskiej (1971)
- Wicemistrz Polski w skokach na średniej skoczni (1976)
Przypisy
Hula jest uważany za jednego z najlepszych polskich kombinatorów norweskich, a jego osiągnięcia są inspiracją dla młodych sportowców.
Bibliografia
- Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, s. 85-86.
- Profil na stronie FIS
