Reklama
Dzisiaj jest 9 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Stefan Cegielski

Stefan Cegielski – Życiorys

Stefan Cegielski, urodzony 26 sierpnia 1852 roku w Poznaniu, był polskim przemysłowcem oraz działaczem społeczno-politycznym. Był synem Hipolita i Walentyny z domu Motty. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu, w 1873 roku zakończył edukację na akademii przemysłowej w Berlinie. W 1880 roku objął kierownictwo w rodzinnej fabryce maszyn i narzędzi rolniczych HCP. W 1899 roku, w obliczu kłopotów finansowych, przekształcił przedsiębiorstwo w towarzystwo akcyjne, gdzie pełnił funkcję wiceprezesa rady nadzorczej oraz głównego udziałowca.

Reklama

Cegielski zaangażował się w politykę, wspierając katolickich konserwatystów. Od 1884 roku był posłem do parlamentu Rzeszy, a od 1888 roku także deputowanym do sejmu pruskiego. W swoich wystąpieniach opowiadał się przeciwko komisjom kolonizacyjnym i germanizacji, a także bronił praw robotniczych. W 1898 roku, mimo krytyki ze strony środowisk mieszczańskich, obronił mandaty w obu parlamentach, jednak w 1903 roku jego kandydatura została odrzucona, co skłoniło go do wycofania się z polityki i skupienia na działalności społecznej.

Działalność społeczna

W kolejnych latach Cegielski działał w wielu instytucjach, takich jak:

Reklama
  • Prowincjonalny Komitet Wyborczy na Wielkie Księstwo Poznańskie (wiceprezes, prezes)
  • Polski Centralny Komitet Wyborczy (wiceprezes)
  • Zarząd „Straży” – organizacji politycznej
  • Rada Narodowa

Pełnił również funkcje w Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych oraz zakładał Bank Związku Spółek Zarobkowych w 1886 roku. Był aktywny w sferze kultury, będąc członkiem Dyrekcji Głównej Towarzystwa Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego oraz wiceprezesem rady nadzorczej Teatru Polskiego.

Życie osobiste

Stefan Cegielski był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, Albertyną z Nieżychowskich, miał pięciu synów oraz córkę Zofię. Z drugą żoną, Pauliną z Mottych, miał córkę Teresę, która zmarła w młodym wieku. Ich syn Jerzy, podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, został zamordowany w Charkowie w 1940 roku.

Reklama

Bibliografia

  • Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.) Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa–Poznań 1983, PWN.
Reklama