„`html
Stefan Buchowiecki
Stefan Buchowiecki (ur. 12 maja 1863, zm. 9 kwietnia 1927) był lekarzem i tytularnym generałem brygady Wojska Polskiego. Urodził się w Sokołowie, w rodzinie Adama i Walerii z Moczulskich. Ukończył studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1890 roku uzyskał doktorat z nauk medycznych.
Kariera zawodowa
Buchowiecki pracował jako naczelny lekarz w Szpitalu św. Błażeja w Olkuszu. Służył w armii carskiej jako oficer-lekarz podczas wojny rosyjsko-japońskiej, a w 1907 roku przeszedł do rezerwy. W 1914 roku wstąpił do Legionów, gdzie jako podporucznik organizował legionowe szpitale polowe. W latach 1915-1916 pełnił funkcję naczelnego lekarza 6 pułku piechoty, a w grudniu 1915 roku został ranny w bitwie pod Kostiuchnówką.
W kolejnych latach organizował szpitale dla legionistów, był naczelnym lekarzem różnych obozów oraz szefem sanitarnym I Brygady Polskich Sił Zbrojnych. W lutym 1920 roku mianowano go komendantem I Szpitala Okręgowego w Warszawie, gdzie kierował szpitalem podczas wojny z bolszewikami. W maju 1920 roku został awansowany do stopnia pułkownika.
Emerytura i ostatnie lata życia
Z dniem 31 maja 1925 roku przeszedł na emeryturę w stopniu pułkownika rezerwy. W lipcu 1925 roku otrzymał tytularny stopień generała brygady. Ostatnie lata życia spędził w Olkuszu, gdzie zmarł 9 kwietnia 1927 roku. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Rodzina
Był żonaty z Wieńczysławą Miłkowską, z którą miał syna Jana Stefana, kapitana artylerii, zamordowanego w Charkowie.
Awanse
- Kapitan – 9 sierpnia 1915
- Major – grudzień 1917
- Podpułkownik – 3 lutego 1920
- Pułkownik – 29 maja 1920
- Tytularny generał brygady – 25 lipca 1925
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 6317
- Krzyż Niepodległości (pośmiertnie)
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Order Świętej Anny 3 stopnia
- Order Świętego Stanisława 3 klasy
Wszystkie odznaczenia Stefana Buchowieckiego znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie.
„`