Historia
Toruń został założony w 1233 roku nad Wisłą, a po trzech latach przeniesiony na obecne miejsce. W regionie istniała warownia krzyżacka oraz osada z kościołem. W 1242 roku gród obronił się przed najazdem księcia gdańskiego Świętopełka. W latach 1244–1247, w trakcie wojny krzyżacko-pomorskiej, był siedzibą mistrza krajowego Poppo von Osternohe. Zniszczenia wsi miały miejsce podczas wojen polsko-krzyżackich w pierwszej połowie XV wieku.
W 1514 roku król Zygmunt Stary nadał wieś Radzie Miejskiej Torunia. Ruiny kościoła św. Anny były widoczne do drugiej połowy XVIII wieku.
W latach 1975–1998 Stary Toruń był częścią województwa toruńskiego. Położenie osady zostało ustalone dopiero w 2018 roku dzięki badaniom archeologicznym, które zidentyfikowały fosy wału obronnego na południowy wschód od obecnych zabudowań.
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego z marca 2011 roku, Stary Toruń liczył 1525 mieszkańców, co czyni go drugą co do wielkości miejscowością w gminie Zławieś Wielka.
„`
