„`html
Stary Ochędzyn
Stary Ochędzyn to wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Sokolniki. Przez miejscowość przepływa rzeka Brzeźnica, która obecnie ma formę rowu melioracyjnego. W wiosce znajduje się drewniany kościół pw. św. Anny oraz szkoła podstawowa.
Historia
Wieś była własnością klasztoru cysterek z Łubnic od 1245 roku do 1794 roku. W 1250 roku Ochędzyn otrzymał prawa niemieckie. W 1552 roku wieś miała 13 łanów kmiecych, kościół parafialny oraz młyn. W 1720 roku kościół posiadał trzy ołtarze, a pleban sokolnicki odprawiał nabożeństwa co trzecią niedzielę.
W 1827 roku wieś była wymieniana jako Ochędzyń w dokumentach dotyczących Królestwa Polskiego. Przed 1975 rokiem miejscowość administracyjnie przynależała do województwa kaliskiego.
Z epoki przedhistorycznej w rejonie Ochędzyna odnaleziono liczne pamiątki archeologiczne. W roku 1638 miała miejsce sprawa dotycząca wycinania lasu w tej okolicy. 20 kwietnia 1863 roku w pobliżu wsi odbyła się potyczka, której pamięć upamiętnia pomnik.
Parafia św. Anny została erygowana w 1921 roku. Podczas II wojny światowej wieś została poddana kolonizacji niemieckiej, a wielu mieszkańców zostało wypędzonych. Ksiądz Wincenty Śliwiński został aresztowany w 1939 roku, a ksiądz Bolesław Kobierski w 1941 roku i trafił do obozu w Dachau.
Zabytki
- Drewniany kościół pw. św. Anny
Bibliografia
- Stawski Antoni Kazimierz, Monografia Czastar, GOK, Czastary 1994.
Linki zewnętrzne
- O kościele św. Anny w Ochędzynie
- Arkusz mapy WIG z 1937 roku
- Wzmianka w Słowniku Historyczno-geograficznym Ziem Polskich w Średniowieczu
„`
