Starszy chorąży sztabowy marynarki
Starszy chorąży sztabowy marynarki (st. chor. szt. mar.) to wojskowy stopień podoficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający stopniowi starszego chorążego sztabowego w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Stopień ten znajduje swoje odpowiedniki w marynarkach wojennych innych krajów.
Geneza
Termin „chorąży” został zaadoptowany przez floty wojenne z wojsk lądowych. Pierwotnie, podobnie jak inne stopnie wojskowe, był tytułem związanym z funkcjami pełnionymi na okręcie. W hierarchii stopni znajdował się pomiędzy bosmanem a porucznikiem. Chorążowie pełnili różnorodne funkcje, takie jak:
- nawigatorzy
- artyleriści
- kapelani
- cyrulicy
- płatnicy
W XVII wieku tytuł „chorąży” ewoluował w kierunku stopnia wojskowego.
Użycie
W Polsce stopień starszego chorążego sztabowego marynarki został ustanowiony w 1967 roku w ramach rozbudowy korpusu chorążych. Od tego czasu zajmuje miejsce pomiędzy chorążym sztabowym a podporucznikiem marynarki. W 2004 roku zlikwidowano korpus chorążych, a jego stopnie przeniesiono do korpusu podoficerów. Starszy chorąży sztabowy marynarki jest odpowiednikiem starszego chorążego sztabowego. Został zaszeregowany do grupy uposażenia nr 10 i w kodzie NATO jest określany jako OR-09, obok starszego chorążego marynarki.
Przypisy
Informacje dotyczące stopnia i jego historii zawarte są w literaturze wojskowej.
Bibliografia
Kategoria: Stopnie wojskowe Marynarki Wojennej