Stare Leśne Bohatery

Stare Leśne Bohatery

Stare Leśne Bohatery (biał. Старыя Лясныя Багатыры, lit. Stare Lešne Bohaterai) to wieś położona w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim, w gminie Lipsk, blisko granicy z Białorusią. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Historia

Nazwa wsi może pochodzić od białoruskiego słowa „багатыр”, co oznacza bogatego człowieka. Inna teoria sugeruje, że wywodzi się od nazwiska Bohatyrowiczów – drobnej szlachty, która osiedliła się tu w XVI wieku jako strażnicy królewskich puszczy. Ich posługa trwała do rozbiorów Polski.

W okresie przynależności do Imperium Rosyjskiego, lokalna ludność unicka została zmuszona do przejścia na prawosławie. Dopiero w 1905 roku dekret carski o tolerancji religijnej umożliwił wybór między katolicyzmem a prawosławiem, co spowodowało, że większość mieszkańców przyjęła rzymski katolicyzm. W miejscowości można znaleźć liczne krzyże i kapliczki upamiętniające ten rok oraz tolerancję religijną.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś liczyła 219 mieszkańców, z czego 214 zadeklarowało wyznanie rzymskokatolickie, a 5 mojżeszowe. Wszyscy mieszkańcy, poza pięcioma osobami żydowskiego pochodzenia, identyfikowali się jako Polacy. We wsi znajdowało się 44 budynków mieszkalnych.

Obecnie Stare Leśne Bohatery dzielą się na Stare i Nowe, przy czym Nowe powstały po pożarze w XVIII-XIX wieku, który zniszczył starą wieś. Część mieszkańców przeniosła się do pobliskiego Wołkusza. Na terenie wsi odkryto również pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska.