Star Jot 55
Star Jot 55 to prototyp polskiego autobusu międzymiastowego, opracowany przez Zakłady Budowy Nadwozi Samochodowych w Jelczu-Laskowicach w 1955 roku. Głównym konstruktorem pojazdu był inż. Jerzy Bugajski.
Specyfikacja techniczna
- Typ nadwozia: Autobus międzymiastowy klasy midi
- Silnik: 6-cylindrowy S42, 4188 cm³, moc 62,5 kW (85 KM)
- Skrzynia biegów: 4-biegowa manualna, niesynchronizowana
- Wymiary:
- Długość: 9340 mm
- Szerokość: 2440 mm
- Wysokość: 2800 mm
- Masa:
- Masa własna: 5055 kg
- Masa całkowita: 8405 kg
- Liczba miejsc: 38
- Podłoga: Wykonana z blachy stalowej z tyłu z desek sosnowych
Budowa i wnętrze
Nadwozie Star Jot 55 wykonano z profili stalowych, spawanych na podłużnicowej ramie. Poszycie zewnętrzne z blach stalowych, a część dachu z płyty pilśniowej. Pojazd miał jednoskrzydłowe drzwi po prawej stronie, a wnętrze mogło pomieścić 37 pasażerów na miejscach siedzących. Wykończenie wnętrza obejmowało lakierowane płyty pilśniowe oraz sklejkę. Pojazd wyposażono w półki bagażowe nad oknami oraz bagażnik dachowy.
Decyzje produkcyjne
Mimo pomyślnej budowy prototypu, decyzję o rozpoczęciu produkcji Stara Jot 55 podjęto negatywnie, uznając, że nie ma potrzeby wytwarzania dwóch typów autobusów o podobnych parametrach.
Wnioski
Star Jot 55 pozostaje przykładem innowacyjnego podejścia do konstrukcji autobusów w Polsce lat 50. XX wieku, mimo że nie wszedł do seryjnej produkcji.
