Stanisław Żukowski (1873-1944) – polski malarz, znany przede wszystkim jako pejzażysta i portrecista.
Życiorys
Żukowski pochodził z rodziny szlacheckiej, która utraciła majątek po powstaniu styczniowym. W 1892 roku, mimo sprzeciwu ojca, rozpoczął naukę malarstwa w Moskwie pod okiem Isaaka Lewitana. Ukończył Szkołę Malarstwa, Rzeźby i Budownictwa w Moskwie.
Od 1895 roku brał udział w wystawach grupy Pieredwiżników, a w 1899 roku jego obraz Noc księżycowa został zakupiony do Galerii Trietiakowskiej. Żukowski wystawiał również z grupą „Świat Sztuki”. W 1923 roku osiedlił się w Polsce, gdzie założył prywatną szkołę malarstwa. Po upadku powstania warszawskiego został wywieziony do obozu w Pruszkowie, gdzie zmarł w 1944 roku.
Twórczość
Stanisław Żukowski jest ceniony za swoje pejzaże oraz prace przedstawiające życie codzienne. Jego obrazy charakteryzują się subtelną kolorystyką i starannym oddaniem detali.
Wybrane dzieła
- W starym domu
- Jesień. Droga
- Jesień. Weranda
- Jesienny wieczór (1905)
- Początek zimy
- W starej alei
- Stary dwór (1910)
- Puszcza – Zachód słońca zimą (1923)
- Przed maskaradą (1923)
- Ścieżka w zaśnieżonym lesie (1928)
Podsumowanie
Stanisław Żukowski był wybitnym polskim malarzem, którego prace odzwierciedlają piękno natury oraz codzienne życie. Jego dziedzictwo artystyczne pozostaje ważnym elementem polskiej sztuki.